บทที่ 1074

อเล็กซานเดอร์หัวเราะเบาๆ แล้วดึงสมุดบันทึกเก่าๆ เยินๆ เล่มหนึ่งออกมาจากกระเป๋า

มันใกล้จะขาดรุ่ยอยู่แล้ว และหลังจากเปิดอ่านซ้ำไปซ้ำมาเป็นล้านครั้งตลอดปีที่ผ่านมา มันก็ยิ่งดูแย่ลงไปอีก

เขาลูบนิ้วไปบนรอยขีดเขียนเหล่านั้นเบาๆ แล้วพึมพำกับตัวเอง "ฉันทำพลาดครั้งใหญ่กับเธอ แค่นั่งรอให้ใครสักคนพาเธอกลับมา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ