บทที่ 1085

ถึงแม้รอบกายจะยังมืดมิด แต่ก็พอมีแสงสว่างให้เธอเห็นใบหน้าของชายคนนั้นได้ลางๆ

ทันทีที่สายตาประสานกัน เวลาราวกับหยุดนิ่ง แม้แต่อากาศก็ดูเหมือนจะแข็งตัว ลมหนาวพัดกรูเกรียว ทำให้ควินน์รู้สึกราวกับเลือดในกายจับตัวเป็นน้ำแข็ง

ร่างกายไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่ง เธอพลัดตกลงจากหลังม้า

อเล็กซานเดอร์ว่องไวราวกับแม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ