บทที่ 11

ควินน์รู้สึกเหมือนเธอฝันไปยาวนาน ในฝันนั้น เธอกลับไปเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ อีกครั้ง

เฟรย่าขังเธอไว้ในห้องเก็บของ เธอทุบประตูอย่างสิ้นหวัง แต่ไม่มีใครมาช่วยเธอเลย

ขณะที่เธอกำลังจะสิ้นหวัง ประตูที่ปิดสนิทก็ค่อยๆ เปิดออก และลำแสงสาดส่องผ่านรอยแยกนั้น ร่างสูงสง่าของอเล็กซานเดอร์อาบไล้ด้วยแสงอันศักดิ์สิท...