บทที่ 1150

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง อบิเกลก็เดินสบายๆ ไปหาควินน์ ทรุดตัวลงนั่งข้างๆ แล้วโอบไหล่เธอไว้ "คิดอะไรอยู่เหรอ?"

ควินน์หลุดจากภวังค์แล้วยิ้มกว้าง "แค่คิดว่าฉันควรจะไปไหนต่อดีน่ะ"

อบิเกลยักไหล่ "จะคิดมากไปทำไม? ก็แค่ไปไหนก็ได้ตามใจอยาก พอแกสนุกจนพอใจแล้วไม่อยากไปไหนต่อ ก็มานอนค้างบ้านฉัน หรือเราจะ...