บทที่ 1155

ต่อมา ประตูกระท่อมก็แง้มเปิดออก แล้วมีคนโยนอาหารกับคนเข้ามา คนคนนั้นเซถลาล้มลงมาในอ้อมแขนของควินน์พอดี ควินน์กอดไว้แน่น และในแสงสลัวก็เห็นว่าเป็นอบิเกล

ควินน์โล่งใจสุดๆ เผลออุทานออกมา "อบิเกล!"

อบิเกลส่ายหน้า พอเห็นควินน์ ใบหน้าเธอก็พลันสว่างขึ้น เธอจับไหล่ควินน์สำรวจไปมา "เธอโอเคไหม"

"ฉันสบายดี ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ