บทที่ 1193

รุ่งสางในป่า อเล็กซานเดอร์ตื่นขึ้น

เขากระพริบตาแล้วลืมขึ้นมองเห็นควินน์

เธอนอนตื่นเต็มตา ดวงตาแจ่มใส แต่แก้มกลับแดงระเรื่อเล็กน้อย

อเล็กซานเดอร์เอื้อมมือไปแตะหน้าผากเธอ "ตัวร้อนๆ นี่ เป็นไข้อะไรรึเปล่า"

ควินน์ไม่มองหน้าเขา เพียงปัดมือเขาออกแล้วมองไปทางอื่น พึมพำ "อาจจะ"

"ลงไปข้างล่างกันก่อนเถอะ"...