บทที่ 1198

ควินน์ไม่ได้รู้สึกอยากกินอะไรนัก แต่กลิ่นมันหอมเกินกว่าจะเมินได้ เธอจึงกัดไปคำหนึ่ง

มันไม่ได้อร่อยเลิศเลออะไร แต่ก็ยังดีกว่านกตัวเมื่อตอนนั้น ถึงอย่างนั้น เธอก็กินต่อไม่ไหวแล้ว

"พอแล้วกับอันนี้" เธอบอก พลางเขี่ยปลาออกไป ป่าเริ่มมืดลงเรื่อยๆ และเธอแค่อยากจะออกไปจากที่นี่ ถึงแม้จะต้องกลับไปที่ถ้ำก็ต...