บทที่ 1230

ควินน์ย่อตัวลงใต้หน้าต่าง นิ้วมือสั่นอย่างประหม่า หลังจากรออยู่นานจนเหมือนชั่วนิรันดร์ เธอก็แอบมองออกไปข้างนอก

เธอคิดว่าเสียงเอะอะโวยวายทั้งหมดนั่นหมายความว่าแลนดอนคงไม่พ้นไปมีเรื่องชกต่อยหรือไม่ก็โดนไล่ตะเพิดไปแล้ว แต่เปล่าเลย เขากำลังมุ่งตรงมาหาเธออยู่ตรงนั้น

ใบหน้าของเธอซีดเผือด ชิบหายแล้ว เขาร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ