บทที่ 1287

"ควินน์"

เสียงของอบิเกลดังมาจากด้านหลัง ทำให้มือของควินน์สั่นจนทำไม้แกะสลักหลุดมือ เธอรีบก้มลงไปเก็บมันขึ้นมา

เธอหันกลับไปพร้อมฝืนยิ้ม "มีอะไรเหรอ" เธอถาม

สายตาของอบิเกลจับจ้องไปที่ท่อนไม้ในมือของควินน์ โดยไม่ทันคิด เธอก็คว้ามันไปจากมืออีกฝ่ายอย่างรวดเร็วจนควินน์ไม่ทันตั้งตัว

"สวยจัง ไปเอามาจากไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ