บทที่ 1293

ถ้าอเล็กซานเดอร์อยู่ที่นี่ เขาคงเถียงกับเธอหัวชนฝาแน่ๆ

แต่ตอนนี้ ไม่มีใครอยู่เถียงกลับเลย หลังจากเธอพูดจบ ก็มีแต่ความเงียบกริบ

เธอขยับเข้าไปอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาจากเตียง หลังจากผ่านไปสักพัก รอยย่นส่วนใหญ่บนใบหน้าของเด็กก็คลายลง ดูน่ารักน่าชังไม่เบา ทั้งน้ำลายไหลยืดทั้งยิ้มแฉ่ง

ตอนที่ควินน์เห็นพีนัทค...