บทที่ 1295

ควินน์กับเฟรย่ายืนอยู่ตรงนั้น ไม่พูดอะไรออกมาสักคำ

ครู่ต่อมา ในที่สุดเฟรยาก็ทำลายความเงียบ "ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันไปล่ะนะ"

ควินน์แค่พยักหน้า

เฟรยารีบอุ้มพีนัทขึ้นมาแล้วหายลับไปจากสายตาของควินน์ในเวลาอันรวดเร็ว

อาบิเกลมองตามเธอไปแล้วพูดขึ้น "ติดคุกไปสามปี ดูสงบลงไปเยอะเลยนะ"

"อืม เธอก็คงทำตัวหยิ่ง...