บทที่ 1374

พอเธอมาถึงตรงกรอบประตู ก็อดไม่ได้ที่จะเหลียวกลับไปมอง แต่ตรงจุดนั้นว่างเปล่าไปเสียแล้ว

ดวงตาของเธอกวาดมองไปรอบๆ ขณะเดินตามโคดี้ออกไปข้างนอก ไคล์ยังคงเดินวนไปมาเหมือนคนเสียสติ โดยมีทนายของโคดี้เดินตามติดอยู่ไม่ห่าง

เมื่อเห็นทั้งคู่ออกมา ไคล์ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วรีบปรี่เข้ามาหา

"เป็นไงบ้าง เจอเ...