บทที่ 1382

เธอยืนนิ่ง เหม่อลอยไปหมด ความรู้สึกเก่าๆ ที่คุ้นเคยก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามา ทำให้ดวงตาของเธอแสบร้อนจนทุกอย่างพร่าเลือน

"หมายความว่า... เขาจะไม่กลับมาแล้วใช่ไหม" เธอถาม เสียงสั่นเครือ

เธอไม่กล้าแม้แต่จะกะพริบตา กลัวว่าน้ำตาจะทะลักออกมา แต่ทันทีที่เอ่ยถาม น้ำตาอุ่นๆ ก็เริ่มไหลรินอาบแก้ม

อเล็กซานเดอร์จ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ