บทที่ 1527

อาบิเกลวิ่งไปเท่าที่แรงจะมี แต่แล้วอาการปวดเสียดที่สีข้างก็รุนแรงเกินทน เธอกุมท้อง พิงต้นไม้ แล้วค่อยๆ ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น

ใบหน้าเธอซีดเผือด เหงื่อหยดจากหน้าผาก เธอหายใจลึกๆ พยายามบรรเทาความเจ็บปวด

เสียงฝีเท้าดังสะท้อนมาจากด้านหลัง เธอหันขวับไปด้วยความตื่นตระหนก แต่กลับเป็นเพียงแลนดอนที่กำลังเดิน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ