บทที่ 1576

อาบิเกลก็รู้สึกอึดอัดอยู่เหมือนกัน เธอพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ พอคุยกันได้แล้ว กินข้าวกันเถอะ ฉันหิวจะแย่แล้ว”

โอไรออนพยักหน้า “ใช่ กินกันเลย”

เขามองไปที่แลนดอนซึ่งเงียบมาตลอด แล้วก็อดพูดไม่ได้ว่า “แลนดอน นายเป็นเจ้าบ้านไม่ใช่เหรอ ทำไมให้อาบิเกลทำอยู่คนเดียวล่ะ”

แลนดอนมองเขา ไม่พูดอะไร แล้วหยิบแก้วไวน์ขึ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ