บทที่ 166

อเล็กซานเดอร์อยู่ที่นั่น ประคองควินน์อย่างมั่นคงขณะช่วยเธอลุกขึ้นนั่ง เขาค่อยๆ ตักโจ๊กป้อนถึงริมฝีปากเธอ ดวงตาเต็มไปด้วยความห่วงใย แต่ควินน์ยังคงเม้มปากแน่น ท่าทางดื้อดึงแสดงชัดว่าเธอไม่ยอมกิน

"เอาน่า อ้าปากสิ" อเล็กซานเดอร์คะยั้นคะยอ น้ำเสียงนุ่มนวลแต่หนักแน่น แต่ควินน์กลับหันหน้าหนี ความตั้งใจของ...