บทที่ 20

น้ำเสียงของอเล็กซานเดอร์ไม่ดังนัก ทว่ามันก็มากพอที่จะทำให้ควินน์รู้สึกเสียวสันหลังวาบ

เธอทำท่าทางอย่างประหม่า "ฉัน... ฉันอยาก... ซื้อของน่ะค่ะ"

เขาถาม "แล้วของที่ว่านั่นคืออะไร"

"เสื้อผ้าค่ะ ฉันอยากซื้อเสื้อผ้าให้คุณ" เธอกลืนน้ำลาย

เขามองตรงมาที่เธอด้วยดวงตาลุ่มลึก ทันใดนั้น เขาก็หัวเราะออกมา "ซ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ