บทที่ 206

ควินน์ก้มหน้าลงมองต่ำ ศีรษะผงกขึ้นลงเบาๆ เป็นเชิงพยักหน้า

โดยไม่ทันให้ตั้งตัว อเล็กซานเดอร์สะบัดผ้าห่มออก ลุกขึ้นจากเตียงแล้วสวมเสื้อคลุมทับ เขาเดินก้าวอย่างมุ่งมั่นออกจากห้องไป และไม่กลับมาอีกเลยตลอดคืนที่เหลือ

เมื่อรุ่งสาง ควินน์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพบว่าพื้นที่ข้างกายบนเตียงนั้นเย็นชืดและว่างเปล่...