บทที่ 212

อเล็กซานเดอร์ไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะสนทนา เขาไม่พูดอะไรสักคำ คว้าคอเสื้อคนรับใช้คนหนึ่งแล้วเหวี่ยงหล่อนทิ้งราวกับตุ๊กตาผ้าขี้ริ้ว

เขาก้มตัวลงอย่างรวดเร็ว รับร่างที่กำลังร่วงหล่นของควินน์ไว้ ประคองเธอไว้ในอ้อมแขน

คนรับใช้ที่เหลือยืนตัวแข็งทื่อ ดวงตาเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว ขณะที่อเล็กซานเดอร์ช้อนควิน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ