บทที่ 23

รอยยิ้มของอบิเกลอ่อนโยนลงขณะกุมมือควินน์ “ฉันขอโทษนะ ฉันอยากให้เธอมาจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจจะบล็อกเธอเลย”

เธอหยุด มองควินน์อย่างตั้งใจ “ในเมื่อเธอมาถึงนี่แล้ว ก็แปลว่าฉันสำคัญกับเธอมากกว่าอเล็กซานเดอร์ใช่ไหม?”

ควินน์พยักหน้า ยังคงหอบหายใจอยู่

“เอาล่ะ เดี๋ยวฉันแอดเธอกลับคืน โอเคไหม?” อบิเกลพูด พลางหยิบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ