บทที่ 256

หลังจากที่รู้สึกเหมือนนานชั่วนิรันดร์ ในที่สุดวอลเตอร์ก็หยุดรถ

ควินน์ซึ่งฝ่ามือชุ่มเหงื่อด้วยความประหม่า มองออกไปเห็นเพียงป่ารกชัฏรอบตัวพวกเขา

วอลเตอร์ลงจากรถ ปิดประตูดังปังตามหลัง จากนั้นเดินอ้อมไปกระชากเปิดประตูฝั่งผู้โดยสาร ดึงควินน์ออกมาอย่างกระทันหัน

เธอสะดุดล้มลงขณะก้าวออกไป แต่เขาก็รีบหิ้ว...