บทที่ 300

เขาเคลื่อนตัวจากชั้นหนังสือไปยังเก้าอี้ แล้วไปยังโต๊ะทำงาน โดยไม่แสดงอาการสะทกสะท้านจากเรื่องวุ่นวายยืดยาวนั้นเลย แม้แต่รอยยับบนเสื้อผ้าก็ไม่มี ควินน์มองตามร่างที่กำลังเดินจากไป ชั่วขณะหนึ่งที่เธอนิ่งงันก่อนจะเริ่มรวบรวมสติ เธอลองใช้เก้าอี้ช่วยพยุงตัวลุกขึ้นยืน

ทว่า ขาของเธอกลับทรยศ สั่นระริกอยู่ใต...