บทที่ 302

อเล็กซานเดอร์หมุนตัวเผชิญหน้ากับแววตาประหลาดใจของเก็ตตี้ "มันเรื่องอะไรกันแน่?" เขาถาม

เก็ตตี้ตั้งสติ แขนของเธอโอบรอบเอวเขา "ฉันก็แค่คิดถึงคุณ" เธอสารภาพ

สายตาของเขาจ้องมองเธอเขม็ง แฝงความนัยหนักอึ้งที่ไม่ได้เอ่ยออกมา

ด้วยความรู้สึกผิดท่วมท้น เก็ตตี้หลบสายตา คำพูดของเธอหลุดออกมาอย่างตะกุกตะกัก "ฉ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ