บทที่ 307

เคทลินรวบรวมสติได้อย่างรวดเร็ว ท่าทางของเธอกลับมาสง่างามดังเดิม "แม่เข้าใจผิดไปหรือไง" เธอสวนกลับ น้ำเสียงก้องกังวานในความเงียบอันตึงเครียด

"ลูกให้ความเมตตากับคนแปลกหน้ามากกว่าญาติพี่น้องของตัวเองเสียอีก" เธอกล่าวต่อ ถ้อยคำเจือความขมขื่น "ลูกปฏิบัติต่อผู้หญิงพวกนั้น ต่อเก็ตตี้ ยัยทึ่มนั่น ราวกับว่า...