บทที่ 328

ขณะที่เขากำลังเดินไปยังห้องเก็บของ เขาก็เหลือบไปเห็นควินน์นั่งอยู่บนพื้นเย็นเฉียบ แขนของเธอกอดกล่องใบหนึ่งไว้แน่น ร่างกายสั่นเทิ้มด้วยเสียงสะอื้น

เป็นภาพที่ทำให้นึกถึงวัยเด็กของเธอ ตอนที่เฟรยาทำลายของเล่นสุดที่รัก ทำให้เธอได้แต่กอดกองตุ๊กตาเก่าขาด น้ำตาไหลพรากราวกับสายฝน

เงาร่างหนึ่งทาบทับลงมา และ...