บทที่ 372

ควินน์กดมือลงบนพื้นดินเย็นเฉียบไร้ความปรานีอย่างไม่เต็มใจ ดวงตาของเธอสบเข้ากับตาของชายคนนั้นอย่างเสียไม่ได้

บาดแผลที่ข้อมือเต้นตุบๆ อย่างไร้ปรานี เลือดสดซึมผ่านผ้าพันแผลที่พันไว้อย่างลวกๆ ความเจ็บปวดนั้นรุนแรงจนทำให้มือของเธอสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

"จำได้หรือยังล่ะทีนี้" ชายคนนั้นย่อตัวลงนั่งยองๆ ตร...