บทที่ 399

วิลเลียมหยุดชะงัก หันกลับไปมองโอไรออน

หลังจากความเงียบอันน่าอึดอัดผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็ระเบิดอารมณ์ออกมา "น่าเสียดายนัก ที่ในชาตินี้ แกถูกลิขิตให้เป็นได้แค่ลูกชายของข้าเท่านั้น" ถ้อยคำของเขาหนักอึ้งอยู่ในอากาศ เป็นคำประกาศความผิดหวังอันขมขื่น

โดยไม่พูดอะไรอีก เขาเมินเฉยต่อการมีอยู่ของโอไรออน ก้าวข...