บทที่ 464

ณ ชั่วขณะนั้น อเล็กซานเดอร์ก็ได้เดินทางมาถึงสถานที่ที่นัดหมายไว้ สายตาของเขากวาดไปเห็นกระท่อมไม้หลังเล็กที่ตั้งอยู่ใจกลางป่า เขาลงจากรถ ประตูรถปิดตามหลังเขาดังตุบเบาๆ

ฝนซาลงเหลือเพียงแค่ฝนปรอยๆ แต่หยดน้ำยังคงหยดลงมาจากกิ่งไม้เหนือศีรษะ กระทบกับร่มของเขา เขากระชับกระเป๋าเดินทางสีเงินในมือก่อนจะมุ่งห...