บทที่ 47

ขณะเอื้อมหยิบเสื้อโค้ต อเล็กซานเดอร์เหลือบมองไปทางเธอ “มีอะไรอีกไหม” เขาถาม

เก็ตตี้ทำหน้ามุ่ย แววตาเจ็บปวดวาบขึ้น “อยู่ต่อไม่ได้เหรอคะ” เธออ้อนวอน

“ไม่ได้” เขาตอบ น้ำเสียงเฉียบคมราวกับใบมีด เขาหยุดไปครู่หนึ่งแล้วเสริมว่า “ไม่ใช่คืนนี้”

ความหงุดหงิดพลุ่งพล่านขึ้นในใจเก็ตตี้ เธอกัดฟันกรอดเป็นการประ...