บทที่ 475

ควินน์เม้มปาก ดวงตาชำเลืองมองไปทั่วใบหน้าเขาครู่หนึ่งก่อนจะก้มหน้าลง หลบสายตาเขา

อเล็กซานเดอร์พยายามจะสัมผัสเธออีกครั้ง แต่เธอก็ขยับตัวหลบ ปัดมือเขาออก

ทันใดนั้นความเงียบก็เข้าปกคลุม บรรยากาศทั่วทั้งทางเดินเงียบสงัดลงทันที

เขาสูดหายใจลึก เอ่ยเรียกชื่อเธอเบาๆ "ควินน์"

ควินน์ผงะเล็กน้อย ค่อยๆ เงยห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ