บทที่ 490

ควินน์จ้องมองเพดาน ความรู้สึกอ้างว้างและเศร้าโศกถาโถมเข้าใส่หัวใจของเธออีกครั้ง

น้ำตาคลอหน่วยในดวงตา ความเหนื่อยล้าที่อธิบายไม่ได้แผ่ซ่านไปทั่วร่าง ทำให้เธอไม่อยากแม้แต่จะลุกขึ้นนั่ง

ราวกับสัมผัสได้ถึงบางอย่าง ควินน์หันศีรษะไปและเห็นชายคนนั้นนั่งอยู่ที่ข้างเตียง ทำให้เธอชะงักไปด้วยความประหลาดใจ

เ...