บทที่ 637

เมื่อมองแสงไฟในห้องผ่าตัด ในที่สุดไคล์ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก

เขาหันศีรษะไปเห็นควินน์กำลังร้องไห้อยู่ข้างๆ น้ำตาไหลอาบแก้ม

ไคล์ดูอึดอัดเล็กน้อย แต่ก็ยังคงปลอบเธอ "ควินน์ ไม่ต้องห่วง คุณเคนเนดีจะไม่เป็นไร"

ควินน์มองเขาผ่านม่านน้ำตา เม้มปาก แล้วทำท่าทางภาษามือ "ก่อนหน้านี้เขาก็สบายดี"

ไคล์เข้าใจภาษา...