บทที่ 654

ด้วยความรู้สึกอ่อนล้า ควินน์ลดมือลงแล้วถาม "คุณเป็นใครคะ"

วอลเตอร์มองท่าทางเหนื่อยอ่อนและนิ้วที่แข็งเกร็งของควินน์ มุมปากของเขากระตุกเป็นรอยยิ้มบางๆ ซึ่งแฝงความเย็นชามากกว่าความอบอุ่น

"ฉันเป็นใคร เธอค่อยๆ คิดไปก็ได้"

วอลเตอร์เลี่ยงที่จะตอบคำถามของควินน์ เบนสายตาไปยังป้ายหลุมศพแทน

ควินน์จ้องมองใบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ