บทที่ 739

ควินน์จ้องมองอเล็กซานเดอร์อย่างว่างเปล่า ไม่สามารถตีความคำพูดของเขาได้ กระนั้น แววเศร้าในดวงตาของเขากลับทำให้หัวใจเธอเต้นระรัวขึ้นมาสองครั้งอย่างไม่มีเหตุผล

อเล็กซานเดอร์จ้องมองเธออยู่ครู่หนึ่งแล้วยิ้มฝืดเฝื่อน

เขาลุกพรวดขึ้นจากเตียง เหลือบมองควินน์แวบหนึ่งแล้วสั่ง "ตื่นแล้วก็พักผ่อนซะ อย่าเดินเพ่...