บทที่ 749

ควินน์ไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่บนเตียงได้อย่างไร สติสัมปชัญญะของเธอเลื่อนลอยไปหมด

ขณะที่เธอมองเงาที่ทาบทับอยู่เหนือร่าง เปลือกตาของเธอก็หนักอึ้งขึ้นเรื่อยๆ

อเล็กซานเดอร์ยังคงพูดอะไรบางอย่างอยู่ข้างหู แต่ควินน์ไม่ได้ยินชัดเจนนัก ราวกับว่าเสียงนั้นดังมาจากที่ห่างไกลแสนไกล มันเลือนรางและอู้อี้ เหมือนถูกส...