บทที่ 75

ควินน์คว้ามืออบิเกลไว้ ส่ายหน้าเป็นการขอร้องเงียบๆ ไม่ให้เพื่อนยอมมอบตัว ทว่าอบิเกลเข้าใจสารที่ไม่ได้เอ่ยออกมานั้นดี

เธอหัวเราะ เสียงแห้งๆ ไร้ความรื่นเริง "เธอก็รู้ว่าฉันหนีออกมาเพื่อมาที่นี่ ถ้าพลาดโอกาสนี้ไป มันจะยากกว่าเดิมมากที่จะกลับมาได้"

ควินน์เกาะเธอไว้แน่นไม่ยอมปล่อย อบิเกลอ้าปากเหมือนจะพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ