บทที่ 948

ลมทะเลพัดมาเย็นยะเยือก ควินน์ต้องยกมือขึ้นลูบแขน 'วันนี้อเล็กซานเดอร์ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ให้ฉันกระโดดลงทะเลแล้วยังมานั่งตากลมอยู่นี่อีก ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่'

พอคิดถึงเรื่องนี้ ควินน์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง

เมื่อก่อนนี้ แค่นั่งตากลมแบบนี้ยังน้อยไป ต่อให้ต้องอยู่ในทะเลกับเขาทั้งคืนเธอก็คงย...