บทที่ 96

ควินน์พบว่าตัวเองกำลังเหม่อมองทิวทัศน์นอกหน้าต่าง ละอองฝนที่โปรยปรายแทรกซึมเข้ามาทางหน้าต่างรถ สัมผัสใบหน้าของเธอเบาๆ ราวกับจุมพิต

อุณหภูมิในอ่าวแอมเบอร์วันนั้นลดฮวบลงเหลือสี่สิบหกองศาฟาเรนไฮต์ที่หนาวเย็น อากาศชื้นและเย็นเยียบราวกับมีดสั้นที่ทิ่มแทงทุกครั้งที่ลมพัดกรรโชก

โดยไม่เอ่ยคำใด อเล็กซานเดอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ