บทที่ 977

สายตาของพวกเขาสบกัน และความเงียบของอเล็กซานเดอร์ก็บาดลึกเข้าไปในใจควินน์

เธอตระหนักว่าความพยายามทั้งหมดที่จะซ่อนความจริงและหาข้อแก้ตัวให้เขานั้นช่างน่าขันสิ้นดี

เธออยากจะพูด แต่กลับพบว่าไม่มีอะไรเหลือให้พูดอีกแล้ว น้ำตาคลอเบ้าก่อนที่เธอจะทันได้เอ่ยคำใดออกมา

อเล็กซานเดอร์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้ว...