บทที่ 159

แซนเดอร์ดูเหมือนจะรับรู้ได้ถึงสายตาของแอรีแอนนาจึงเงยหน้าขึ้นจากงาน

แอรีแอนนาไม่ทันตั้งตัว และก่อนที่เธอจะทันได้ตอบสนอง สายตาของพวกเขาก็ประสานกัน ริมฝีปากของแซนเดอร์ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเล็กน้อย

ด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก แซนเดอร์สั่งว่า

“มานี่”

“มีอะไรรึเปล่าคะ” แอรีแอนนาเกร็งตัวขึ้นโดยสัญชาตญาณ

“มานี่” ...