บทที่ 237

แซนเดอร์กำหมัดแน่นข้างลำตัว เขารู้สึกถึงความตึงเครียดที่แล่นพล่านไปทั่วร่างขณะจ้องมองอาเรียนน่า ลมหายใจของเขาหอบหนักขึ้น แต่เขาก็ยังยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่กล้าขยับเข้าไปใกล้ ดวงตาสีเข้มจับจ้องทุกการเคลื่อนไหวของเธอ สะท้อนความรู้สึกตื่นเต้นและลังเลผสมปนเปกัน

อาเรียนน่ายกแก้วน้ำขึ้นจรดริมฝีปาก แต่ก่อนที...