บทที่ 311

ฮาร์โมนีสูดหายใจลึก เตรียมพร้อมที่จะพยายามเกลี้ยกล่อมศาสตราจารย์อีกครั้ง แต่ก่อนที่เธอจะได้เอ่ยคำใดออกมา น้ำเสียงเย็นชาของเซลบีก็ดังแทรกขึ้นมา

“คุณแจ็คสัน กรุณาออกไป”

ฮาร์โมนีตัวแข็งทื่อ เชื่อว่าตัวเองคงหูฝาดไป

“อะไรนะคะ”

เซลบี ซึ่งเห็นได้ชัดว่าระอาใจ ไม่แม้แต่จะพูดซ้ำ เขากลับตะโกนเสียงดังไปยังป...