บทที่ 331

อาเรียนนายังคงหลับลึกเมื่อเสียงโทรศัพท์ที่ดังแหลมบาดหูปลุกเธอให้ตื่นขึ้นอย่างกะทันหัน

เธอไม่ได้หลับสนิทนักและสะดุ้งตื่นหลังจากเสียงเรียกเข้าดังขึ้นเพียงไม่กี่ครั้ง ดวงตาของเธอลืมโพลง เธอจ้องมองเพดานอยู่ครู่หนึ่ง สมองของเธอค่อยๆ ประมวลผลสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างเชื่องช้า

ใช้เวลาสักพักกว่าเธอจะจำได้ว่า...