บทที่ 347

อาเรียนน่าหัวเราะออกมาทันที เสียงนั้นตัดผ่านความตึงเครียดในห้องราวกับคมมีด

สีหน้าของซาร่าห์คล้ำลง “มีอะไรน่าขำนักหนา?”

แววตาของอาเรียนน่าคมกริบขึ้นขณะที่รอยยิ้มเยาะหยันของเธอชัดเจนยิ่งขึ้น

“คุณไม่รู้หรือว่าฉันขำอะไร? หรือแค่แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง?” น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามขณะพ...