บทที่ 393

สิบห้านาทีก่อนหน้านั้น.....

เสียงส้นรองเท้าของฮาร์โมนีกระทบพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบขณะเธอเดินไปเดินมาตลอดความยาวของอพาร์ตเมนต์แซค มือของเธอสั่นเทาขณะกอดแขนตัวเองไว้ แสงแดดทอดเงายาวพาดผนัง ยืดเหยียดและบิดเบี้ยวราวกับพายุที่กำลังก่อตัวขึ้นในใจเธอ

แซคซึ่งกำลังดึงโทรศัพท์ออกจากกระเป๋า ขมวดคิ้วขณะชำเ...