บทที่ 394

ขากรรไกรของแซนเดอร์เกร็งแน่น มือของเขากำเป็นหมัดวางบนโต๊ะ

“มันไม่ยุติธรรมเลยนะ อารีอันนา ผมไม่ได้รับสายพวกนั้น ผมอยู่ตรงนี้กับคุณไม่ใช่เหรอ?”

เธอถอนหายใจช้าๆ สายตาคมกริบจ้องมองเขาเขม็ง “อยู่จริง ๆ เหรอ?”

ริมฝีปากของเธอบิดเป็นรอยยิ้มเย็นชาและขมขื่น

“บอกฉันสิ แซนเดอร์... คุณได้บอกหล่อนไหมว่าวันนี้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ