บทที่ 1

"ได้โปรดอย่าฆ่าฉันเลย ฉันขอร้องล่ะ ได้โปรดอย่าฆ่าฉัน!!" เอลิซาเบธ คลาร์ก อ้อนวอนอย่างหวาดผวา

เบื้องหน้าของเอลิซาเบธคือโจรลักพาตัวท่าทางดุร้ายหลายคน แต่ละคนถือมีดคมกริบ

ในตอนนี้ พวกโจรลักพาตัวกำลังมองเอลิซาเบธด้วยรอยยิ้มเย็นชาและเย้ยหยัน

แม้เอลิซาเบธจะอ้อนวอน แต่พวกเขาก็ไม่แสดงความเมตตาใดๆ รอยยิ้มของพวกเขากลับเย็นชายิ่งกว่าเดิม

สำหรับพวกโจรลักพาตัวแล้ว เอลิซาเบธก็เหมือนลูกแกะที่รอวันถูกเชือด ไร้ซึ่งพลังโดยสิ้นเชิง

เอลิซาเบธยังคงร้องขอชีวิต แต่พวกโจรลักพาตัวเริ่มเคลื่อนไหว

"ตายซะ!" โจรคนหนึ่งตะโกนพร้อมกับพุ่งเข้ามาและแทงมีดพรวดเข้าไปในร่างของเอลิซาเบธ

เลือดทะลักออกมาจากร่างของเอลิซาเบธ และความเจ็บปวดมหาศาลทำให้สีหน้าของเธอบิดเบี้ยว

เอลิซาเบธล้มลงจมกองเลือด...

ก่อนที่ดวงตาจะปิดลง เอลิซาเบธเห็นรอยยิ้มอันโหดเหี้ยมของพวกโจรลักพาตัว...

หลังจากเวลาผ่านไปนานเท่าใดไม่ทราบ เอลิซาเบธ คลาร์ก ก็ลุกพรวดขึ้นนั่งบนเตียง

ไม่มีบาดแผลใดๆ บนร่างกาย ราวกับว่าเหตุการณ์ที่ถูกโจรลักพาตัวแทงไม่เคยเกิดขึ้น

เอลิซาเบธหอบหายใจ ความทรงจำที่ถูกฝังไว้หวนกลับคืนมา

เธอนั่งเหม่อลอยอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตระหนักได้ถึงสิ่งหนึ่ง: เธอเกิดใหม่แล้ว!

ใช่ หลังจากถูกพวกโจรลักพาตัวฆ่าตาย เธอก็ได้เกิดใหม่ ย้อนเวลากลับมายังช่วงก่อนที่เธอจะตาย!

ในตอนนั้นเอง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นขัดจังหวะความคิดของเธอ

เอลิซาเบธลุกขึ้นไปเปิดประตู พบชายหนุ่มรูปงามยืนอยู่ตรงนั้น

"ทำไมเมื่อกี้ไม่รับสายฉัน" เขาถามเสียงเข้ม

"ไม่มีอารมณ์" เอลิซาเบธตอบอย่างเย็นชา

นี่คือริชาร์ด คลาร์ก ผู้จัดการส่วนตัวคนปัจจุบันของเธอ

"เลิกงี่เง่าเสียทีได้ไหม" ริชาร์ดพูดอย่างหงุดหงิดเห็นได้ชัด

เอลิซาเบธเลิกคิ้ว "พูดอะไรใหม่ๆ บ้างไม่ได้หรือไง ฉันเบื่อจะฟังแล้ว"

นับตั้งแต่เธอกลับมา ครอบครัวคลาร์กก็เอาแต่บอกให้เธอเลิกทำตัวไร้สาระ

ริชาร์ดถึงกับพูดไม่ออก

"เบรนด้าอยากไปออกรายการวาไรตี้นั่น ให้เธอไปมันจะเสียหายตรงไหน เธอต้องทำให้ทุกคนไม่มีความสุขด้วยหรือไง"

ดวงตาของเอลิซาเบธเย็นชาลง "ฉันสู้เพื่อให้ได้ตำแหน่งนั้นมา ฉันไม่ยกให้ใครทั้งนั้น ถ้าคุณไม่พอใจ นั่นมันก็เรื่องของคุณ"

เธอไม่ได้เติบโตมากับครอบครัว

ตอนเธออายุสี่ขวบ เควิน คลาร์ก พาเธอออกไปเล่นแล้วทำเธอหาย

จากนั้นครอบครัวก็รับเด็กผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกันมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมและตั้งชื่อให้ว่า เบรนด้า คลาร์ก ซึ่งเป็นชื่อเดิมของเอลิซาเบธ

หนึ่งปีก่อน ครอบครัวคลาร์กตามหาลูกสาวแท้ๆ ของตัวเองจนเจอและรับเธอกลับมา

แต่พวกเขาก็ยังคงลำเอียงรักเบรนด้ามากกว่า และปฏิบัติต่อเอลิซาเบธ ลูกสาวตัวจริง เหมือนคนนอก

เมื่อใดก็ตามที่เธอมีเรื่องกับเบรนด้า เธอมักจะเป็นฝ่ายถูกตำหนิว่าเป็นตัวสร้างปัญหาเสมอ

เอลิซาเบธเข้าสู่วงการบันเทิงด้วยตัวเอง และด้วยการทำงานหนักและพรสวรรค์ เธอก็ไต่เต้าจากคนไม่มีชื่อเสียงจนเริ่มมีชื่อเสียงขึ้นมาบ้าง

หลังจากที่ครอบครัวตามเจอตัว พวกคลาร์กก็ทำให้เธอยกเลิกสัญญากับบริษัทเดิมและมาเข้าร่วมธุรกิจบันเทิงของครอบครัว โดยมีริชาร์ดเป็นผู้จัดการส่วนตัว

เบรนด้าซึ่งเดิมทีเรียนดนตรี ก็เกิดสนใจวงการบันเทิงขึ้นมากะทันหัน พี่น้องทั้งสองจึงลงเอยอยู่ภายใต้การดูแลของริชาร์ดทั้งคู่

ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา เบรนด้าแย่งชิงทรัพยากรที่ควรจะเป็นของเอลิซาเบธไป ทำให้เธอไต่เต้าจากศิลปินโนเนมจนกลายเป็นคนมีชื่อเสียงพอสมควรได้อย่างรวดเร็ว

เดือนที่แล้ว เอลิซาเบธช่วยภรรยาของอาร์เธอร์ไว้และได้ตำแหน่งในรายการวาไรตี้ใหม่ที่ทุกคนตั้งตารอคอยอย่างสูง

เบรนด้าเองก็อยากเข้าร่วมรายการนี้เหมือนกัน จึงแอบบอกใบ้ความต้องการของเธอกับริชาร์ด

อย่างไรก็ตาม รายการนี้มีคนจองเต็มหมดแล้ว และครอบครัวคลาร์กก็ต้องการให้เอลิซาเบธสละตำแหน่งของเธอให้เบรนด้า

เอลิซาเบธรู้ว่าเบรนด้าจงใจพยายามจะแย่งโอกาสของเธอไป เธอจึงปฏิเสธ และผลที่ตามมาคือเธอถูกประณามจากทั้งครอบครัว

ริชาร์ดสูดหายใจลึก "ฉันจะหาโอกาสที่ดีกว่านี้ให้เธอ แค่ยกตำแหน่งในรายการวาไรตี้นี้ให้เบรนด้าไปเถอะ"

เอลิซาเบธแค่นเสียงหยัน "ฉันไม่ต้องการโอกาสที่ดีกว่าอะไรที่คุณว่านั่นหรอก เอาไปให้เบรนด้าของคุณเถอะ"

เธอไม่อยากเสียเวลาพูดกับริชาร์ดอีกต่อไป จึงปิดประตูใส่หน้าเขา

ริชาร์ดยืนนิ่งตะลึงอยู่ตรงนั้น

นี่เป็นครั้งแรกที่เอลิซาเบธแสดงท่าทีไม่เคารพเขาเช่นนี้ นับตั้งแต่กลับมาบ้าน

เมื่อการพูดคุยล้มเหลว ริชาร์ดก็จากไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เอลิซาเบธปิดประตู หัวใจของเธอเย็นชาดุจน้ำแข็ง

ในชาติที่แล้ว เอลิซาเบธโหยหาความรักจากครอบครัว หลังจากถูกพาตัวกลับมา เธอก็พยายามเอาอกเอาใจครอบครัวคลาร์กอยู่ตลอดเวลา ยอมลดตัวลงจนถึงที่สุด

แต่เธอก็ไม่เคยทำให้หัวใจของพวกเขาอบอุ่นขึ้นมาได้เลย

ต่อมา เมื่อเธอกับเบรนด้าถูกลักพาตัว ทุกคนยกเว้นพอล คลาร์ก พ่อของเธอซึ่งไม่ได้อยู่ที่นั่นในตอนนั้น ต่างเลือกที่จะช่วยเบรนด้าก่อน

ผลก็คือ เธอถูกโจรลักพาตัวฆ่าตาย

ในวินาทีที่สิ้นใจ เธอหมดสิ้นความหวังในตัวครอบครัวคลาร์กโดยสิ้นเชิง

เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะต้องผูกพันกับ 'ระบบ' ที่มอบโอกาสให้เธอเกิดใหม่โดยการทำภารกิจต่างๆ ให้สำเร็จ

เอลิซาเบธยื่นมือขวาออกไปมองฝ่ามือ เส้นชีวิตของเธอสั้นมาก บ่งบอกว่าเธอมีเวลาเหลือไม่ถึงหนึ่งปี ซึ่งก็คือช่วงเวลาก่อนที่เธอจะถูกฆ่าในชาติที่แล้วนั่นเอง

เพื่อต่ออายุขัย เธอจำเป็นต้องได้รับความชอบพอจากผู้คนมากขึ้น

ยิ่งมีคนชอบเธอมากเท่าไหร่ หรือยิ่งเธอช่วยให้ผู้อื่นได้รับความรักความเมตตามากเท่าไหร่ ชีวิตของเธอก็จะยิ่งยืนยาวขึ้นเท่านั้น

มันเหมือนกับการแลกเปลี่ยนความนิยมชมชอบเป็นแต้มชีวิต

ตอนนี้ สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเธอคือการมีชีวิตรอด เธอไม่มีทั้งเวลาและเรี่ยวแรงที่จะไปพัวพันกับครอบครัวคลาร์กอีกต่อไป

เอลิซาเบธเก็บข้าวของและเอาไปเฉพาะสิ่งที่เป็นของเธอเท่านั้น

สมาชิกในครอบครัวนั่งรวมกันอยู่ในห้องนั่งเล่น เมื่อพวกเขาเห็นเอลิซาเบธเดินลงมาพร้อมกระเป๋าเดินทาง สีหน้าก็แสดงความไม่พอใจออกมา

เบ็ตตี้ แอนเดอร์สัน แม่ของเธอ ขมวดคิ้วใส่เอลิซาเบธ "นี่แกจะทำอะไรอีก ตั้งแต่แกกลับมาบ้านนี้ก็มีแต่เรื่องวุ่นวายตลอด"

เอลิซาเบธรู้สึกขบขัน "หนูอยากกลับมาเองหรือคะ หนูจำได้ว่าเป็นคุณแม่ต่างหากที่พาหนูกลับมา"

"แล้วหนูไปสร้างเรื่องวุ่นวายอะไรคะ เบรนด้าอยากได้โอกาสของหนู พอหนูไม่ให้ก็กลายเป็นว่าหนูสร้างเรื่องงั้นเหรอคะ"

"ถ้าจะมองแบบนั้น จริงๆ แล้วเป็นคุณแม่กับเบรนด้าต่างหากที่ไม่มีเหตุผล"

เบ็ตตี้ไม่คิดว่าเอลิซาเบธจะกล้าเถียง ความไม่พอใจของเธอยิ่งเพิ่มมากขึ้น "เบรนด้าก็แค่ชอบรายการวาไรตี้นั่น"

"ตอนนี้แกเป็นลูกสาวของตระกูลคลาร์กแล้ว ในขณะที่เบรนด้าสูญเสียสถานะนั้นไป มันไม่สมควรเหรอที่แกควรจะชดเชยให้เธอ"

อาร์โนลด์ คลาร์ก พี่ชายคนที่สามของเธอ พูดเสริมขึ้นมา "พี่ว่าเธอแค่ทนเบรนด้าไม่ได้ ก็เลยจงใจหาเรื่องเธอมากกว่า"

เอ็นริเก้ คลาร์ก พี่ชายคนที่สี่ พูดอย่างหมดความอดทน "เอลิซาเบธ เธอก็แค่ทำตัวเป็นลูกสาวที่ดีของตระกูลคลาร์กไม่ได้หรือไง ทำไมต้องสร้างเรื่องด้วย"