บทที่ 66: อเล็กซ์

ผมหยุดคิดเรื่องเด็กเอสคอร์ทบ้านั่นไม่ได้เลย นี่มันเรื่องงี่เง่าที่สุดที่เคยเกิดขึ้นกับผม บางทีผมอาจจะกำลังเสียสติไปแล้ว ผมเดินผ่านบ้านของมูน ตรงไปยังห้องควบคุมเพื่อเช็คอินก่อน โฮเซ่กับไมค์เข้าเวรดูจอมอนิเตอร์คืนนี้ มียามอีกสองคนประจำอยู่ด้านนอกบริเวณบ้าน

โฮเซ่พยักหน้าทันทีที่ผมเข้าไป “ไง โกเมซ” เขาเ...