บทที่ 112: เบื้องหลังหน้ากาก

เมื่อประตูเมืองเปิดขึ้น ลอเรลเตรียมใจรับภาพการนองเลือดและการทรมาน แต่เมืองหลังประตูนั้นดูไม่ต่างจากนครหลวง ผู้คนเดินขวักไขว่ไปตามทางสายหลักและหัวเราะกัน ธงเก่าๆ แขวนอยู่ตามขื่ออาคาร และเด็กๆ กำลังวิ่งเล่น

"เอเดนกลับมาแล้ว!" หญิงคนหนึ่งร้องขึ้นด้วยรอยยิ้มสดใส "ยินดีต้อนรับกลับค่ะ…" นางมองมาที่ลอเรลอย...