บทที่ 12: คำสั่ง

ลอเรลกลับไปที่เต็นท์และเตรียมตัวเข้านอน แต่จิตใจของเธอกลับไม่สงบ กลิ่นเลือดยังคงอวลอยู่ในอากาศ กองไฟมอดดับไปแล้ว แต่ความกลัวที่การแสดงนั้นได้ปลุกขึ้นมาในหมู่ทหารยังคงอยู่ เธอไม่ได้ยินเสียงใดจากนอกเต็นท์นอกจากเสียงฝีเท้าแผ่วเบาของหน่วยลาดตระเวน

จิตใจของเธอยังคงครุ่นคิดถึงสิ่งที่เธอรู้ พยายามทำความเข้...